Vlees eten of niet? Virtuele voedseloorlogen.

Vlees eten, veganisme, vegetariërs. Vegetarisch vlees en groenteburgers. Je wordt er mee doodgegooid zowat. De voedseloorlogen worden massaal virtueel uitgevochten, op elke plek waar fanatieke veganisten hun kans maar schoon zien, trekken ze ten strijde tegen het dierenleed. Fanatiek en discutabel over de wijze waarop.
Jaren geleden stond ik er voor het eerst bij stil. Toen leefde dit allemaal nog niet eens zo, maar ik bedacht mijzelf al hoe hypocriet we eigenlijk zijn als mens zijnde. Dwepend met onze dierenliefde, maar toch elke dag een flinke lap vlees etend. Dat kon ik niet rijmen.

Geen goede vleesvervangende producten

Daar heb ik een tijd mee geworsteld, maar het vlees laten staan dat werd niets. Zeker in die tijd had je geen goede vleesvervangende producten. Ze zijn er nu wel, maar wij zijn intolerant voor soja en zuivel en in bijna al die producten zit soja of zuivel. Daar worden we dan weer ziek van, dus dat is geen optie.
Wat ik wel belangrijk vond, toen mijn kinderen opgroeiden, was dat ze zich er bewust van werden wat ze aten. Bewustwording! Ouders nemen hun kinderen regelmatig mee naar de kinderboerderij en zo deden wij ook. Leuk in het weekend met goed weer, geitjes aaien, kippen voeren enzovoorts. Lief die kippetjes, maar ’s avonds liggen ze weer op je bord en ik wilde dat ze dat wisten. Daarom zei ik ze dat ook: “Kijk, wat een lekker kipsateetje loopt daar.” Of een kippenpootje, of kippensoep. De kinderen keken me verbaasd aan. Het drong nog niet gelijk tot ze door. Thuis bij het avondeten vertelde ik ze, dat wij nu die dieren aten die we zojuist zo liefdevol geaaid en gevoerd hadden.

Geen oordeel

Verder liet ik er geen oordeel over los, of ik het goed of slecht vond. Dat mochten ze zelf bepalen en de uitkomst vind ik erg apart en ook wel een beetje grappig. De één wilde geen vlees meer eten en de ander wilde alles opeten wat ze lief vond. Dus pas maar op. De één maakte dus de associatie “Het is zielig” en de ander maakte de associatie “Het is lief, dús ook eetbaar en lekker.”

Verschillend

Twee totaal verschillende uitkomsten, terwijl ze exact dezelfde informatie mee kregen. Informatie zónder mijn persoonlijke mening, omdat ik wil dat ze hun eigen mening vormen. Bewustwording, daar ging het mij om. Ze moeten weten dat een pak melk niet aan de bomen groeit of in een fabriek gemaakt wordt en ze moeten weten dat hun hamburger een lief levend wezentje geweest is. Vervolgens gingen ze zelf diep denken over de herkomst van andere dierlijke producten en zo ontstond de hilarische opmerking dat ze van die koeienvlaai dan vast chocoladevla maakten! Die vergeten we nooit meer.

Zelf nadenken

Wat ik wilde bereiken had gewerkt. Dat ze zélf na gingen denken, zodat ze ook zélf na gaan denken over hoeveel vlees ze eten en of het wel nodig is.
De oorsprong van het eten van vlees en het gebruik van eieren en melk, is natuurlijk van een totaal andere orde, dan waar deze vandaag de dag toe uitgegroeid is. Voornamelijk de massaproductie zie ik als veroorzaker van veel misstanden. De massaproductie zorgt voor veel dierenleed en dieren die ineens waardeloze ‘bijproducten’ geworden zijn in plaats van volwaardig levende wezens. Willen wij dat? Nee toch?!

Toch is stoppen met vlees eten ‘nog’ een brug te ver. In verband met onze voedselintolerantie, maar ook in verband met de slechte kwaliteit van groente en fruit die te krijgen zijn. Zolang daar geen smaak aan zit, pak je dat ook niet zo snel. Ook het gevolg van het vele doorkweken, massaproductie.

Minder vlees

Wij richten ons wel op minder vlees eten en het geld wat we daarmee overhouden, besteden wij aan diervriendelijker vlees om een signaal af te geven aan de industrie. Je moet je dieren goed behandelen. Verder vermoed ik dat we binnen een aantal jaar aan het kweekvlees zullen zitten en de volgende generatie kinderen, het helemaal niet meer zullen begrijpen dat wij ooit dieren vermoord hebben voor hun vlees, want vanuit de fantastische eenvoudige gedachtegang van het kinderbrein zullen zij dan vast redeneren: “Waarom zou je er dieren voor vermoorden, als je het ook in de fabriek kunt kweken?”

Wat ik niet wilde dat mijn kinderen zouden denken, namelijk dat dierlijke producten uit een fabriek komen, zal straks wellicht realiteit zijn.

Extra informatie

Drie keer vegetarische soep
Vegetarische lasagne

Bronvermelding

Tekst: Martine van der Reijden
© afbeelding: 123rf.com