Het leven van een bijstandsmoeder: zó zwaar is het echt
Bijstandsmoeders: er is al veel over gezegd en geschreven. Bijna iedereen heeft wel een mening over deze groep mama’s. Maar hoe is het leven van een bijstandsmoeder nu echt? Wij spraken 3 bijstandsmoeders over hun dagelijkse struggle. Hoe is het om rond te komen met minder dan 1000 euro per maand?
Een bijstandsmoeder: wat is dat?
Een bijstandsmoeder is een moeder van 1 of meerdere kinderen die (tijdelijk) niet werkt en dus een bijstandsuitkering van de gemeente ontvangt. Bijstandsmoeders ontvangen maandelijks 935,49 euro per maand. Daarnaast krijgen ze vaak nog toeslagen van de Belastingdienst zoals bijvoorbeeld huurtoeslag, zorgtoeslag en kindgebonden budget. Zonder deze bedragen zouden zaken als de huur en de ziektekostenverzekering niet kunnen worden betaald: de bijstand is daarvoor immers te weinig.
We spraken Kayleigh, Nadia en Irma: 3 moeders die allen rond moeten komen van een bijstandsuitkering en toeslagen van de Belastingdienst.
Jullie werken momenteel niet. Hoe is dat?
Kayleigh (32, 2 kinderen): “Ontzettend zwaar. Dat klinkt misschien gek, maar ik zou liever een baan hebben dan in de bijstand zitten. Het is natuurlijk fijn dat ik gewoon thuis bij de kinderen ben, maar ook dat gaat vervelen. De jongste gaat nu ook naar de basisschool, dus overdag zit ik toch alleen. Met het huishouden ben je ook weleens klaar. Ik solliciteer me suf, maar doordat ik geen opleiding heb afgerond en een flink gat in mijn cv heb is het lastig om wat te vinden.”
Irma (44, 3 kinderen): “Ik vind het heerlijk om thuis te zijn. Ik heb veel meegemaakt en daardoor is het lastig om het vol te houden om te werken. Ik werkte tot 4 jaar geleden gewoon fulltime. Toen ik scheidde en kort daarna ook nog slachtoffer werd van een gewapende overval in de drogisterij waar ik werkte, werd het me te veel. Ik belandde in de ziektewet en kreeg de diagnose PTSS. Een zwaar traject met therapie volgde. Uiteindelijk ben ik in de bijstand beland. Daardoor ben ik helemaal tot rust gekomen. Ik mag het misschien niet zeggen, maar ik vind dit leven wel fijn.”
Nadia (24, 1 kind): “Mijn zoon is net een jaar oud, dus ik vind het fijn dat ik nog thuis met hem ben. Op deze manier hoef ik niets te missen. Ik wil mijn opleiding wel weer oppakken op het moment dat het wat rustiger is. Misschien als hij naar de basisschool gaat, bijvoorbeeld.”
Hoe ziet jullie dag eruit?
Kayleigh: “Ik zorg voor de kinderen en breng ze naar school, doe wat dingetjes in huis, doe boodschappen of ga langs bij vriendinnen. Dat klinkt misschien relaxed, maar echt: het verveelt behoorlijk.”
Irma: “Ik heb een eigen moestuin en daarin ben ik veel aan het werk. Daarnaast doe ik 2 dagen per week vrijwilligerswerk bij de kinderboerderij in de buurt. Op therapeutische basis wordt dat genoemd. Ik heb daar erg veel plezier in. Daarnaast breng ik graag tijd met mijn kinderen door. De jongste is nu 12, dus die zijn al wel erg zelfstandig. Ik hoef er niet de hele dag achteraan te hobbelen.”
Nadia: “De dag draait vooral om de zorg voor mijn zoon. Daarnaast lees ik graag en breng ik graag tijd met familie door, bijvoorbeeld door samen te koken en bij elkaar te eten.”
Hoe kom je rond van een bijstandsuitkering?
Kayleigh: “Dat is inderdaad lastig. Ik woon in dure huurwoning van 700 euro per maand en heb vrij hoge vaste lasten. Ik ben blij dat ik ook huurtoeslag kindgebonden budget en zorgtoeslag ontvang, anders kwam ik zeer zeker niet rond. Hoeveel dat bij elkaar is? Maandelijks komt er ongeveer zo’n 1600 euro binnen.”
Nadia: “Eigenlijk kan ik prima rondkomen. Met het kindgebonden budget koop ik zaken als kleertjes, luiers, flesvoeding en andere benodigdheden voor de kleine. Met wat overblijft kan ik mijn huur, telefoonabonnement en andere vaste lasten prima betalen. Ik houd zelfs nog wat geld over voor leuke dingen, al zit naar een restaurant gaan of op vakantie er natuurlijk niet in.”
Irma: “Het is lastig, dat geef ik direct toe. Het is gewoon geen vetpot. Misschien helpt het dat ik in de drogisterij ook niet gek veel verdiende? Dat is natuurlijk geen vet betaalde baan, dus ik was al gewend om redelijk zuinig te leven.”
Loop je aan tegen veel vooroordelen?
Kayleigh: “Helaas wel. En gek genoeg niet alleen in mijn omgeving, maar ook bij de gemeente zelf. Mijn casemanager heeft letterlijk eens gezegd dat ik geld krijg waarvoor ik niets hoef te doen. En dat terwijl ik verplicht word om 5 keer per week te solliciteren. Ook volg ik diverse trainingen vanuit de gemeente. Ik wilde zelfs vrijwilligerswerk doen of een opleiding volgen op eigen kosten. Dit mocht beide niet, omdat ik beschikbaar moest zijn voor de arbeidsmarkt.”
Irma: “Eigenlijk niet. Maar dat komt denk ik voornamelijk doordat mijn omgeving weet wat er is gebeurd. Alsof ik daarom een goede redenen heb om een uitkering te hebben.”
Nadia: “Zeker. Ik hoor zo vaak: Ga toch terug naar school, ga toch een baan zoeken, je teert op mijn belastinggeld. Maar het doet me eigenlijk weinig. Ik heb recht op dit geld en blijf echt niet altijd in een uitkering zitten. Ik zie het als een tijdelijke noodzaak tot ik zelf mijn zaakjes weer op orde heb.”
Wat wil je buitenstaanders meegeven?
Kayleigh: “We zijn echt niet allemaal frauderende, luie donders. Ik solliciteer me suf en zou dolgraag werken. Ik heb ook weleens een baantje, zoals in de schoonmaak of als postbezorger, maar dat is altijd voor weinig uren. Hierdoor wordt ik alsnog aangevuld door de bijstand. Maar een deel van mijn geld verdien ik dan wel zelf. Ook zou ik graag een opleiding volgen of vrijwilligerswerk doen. Het is niet leuk om je niet nuttig te maken en overbodig te voelen.”
Irma: “Het leven van een bijstandsmoeder gaat niet over rozen, en de meesten van ons hebben niet zelf voor dit bestaan gekozen. Liever had ik gewild dat ik nog lekker kon werken. Ik heb vanaf mijn 18e gewerkt, meestal zelfs fulltime. Lui ben ik niet. Dat wil ik de buitenstaander meegeven.”
Nadia: “Om een bijstandsuitkering te krijgen moet je tegenwoordig aan strenge voorwaarden voldoen. Je krijgt ‘m alleen als hij echt nodig is. Verder is het misschien niet ideaal om op belastinggeld te teren, maar ik heb wel alle tijd om voor mijn kids te zorgen. Als single moeder is het fijn dat er iemand is die er altijd voor hen is en die ze opvoedt tot verantwoordelijke en evenwichtige volwassen mensen.”
Heb jij een bijstandsuitkering en kinderen? Herken je je in deze dames? Laat het ons weten in de comments!
Meer informatie
Met je gezin leven in armoede
Geld besparen? Met deze tips gaat het zeker lukken!
Armoede in Nederland, een bittere realiteit voor velen
Besparen op je boodschappen
Geld besparen? Dat gaat zeker lukken met deze tips!
Bespaartips, hoe komen we de maand door?
Low budget baby – Veel babyuitzet voor weinig
Zo is het écht om afhankelijk te zijn van de voedselbank
Wat kosten kinderen nou eigenlijk echt?
Hoe kan je nog geld verdienen met je geld?
Met je gezin in armoede
Besparen? Laat je niet verleiden in de supermarkt
Bronvermelding
Tekst: Amber Fernandes
Foto’s: 123rf.com
Beste mensen,
Graag wil ik onze B&B in Brabant een aantal weken per jaar gratis beschikbaar stellen voor een vakantie/uitje van bijstandsmoeders en hun kinderen die (dus) minder draagkrachtig zijn dan mijn echtgenote en ik. Kennen jullie belangstellende gegadigden, misschien om te beginnen de drie in het voorbeeld genoemde gezinnen (voor zover genoemde dames inmiddels nog niet – aantoonbaar – met een steenrijke vent getrouwd zijn)?
Vriendelijke groet,
Koos Keijzer
Hallo Koos,
Wat een fantastisch aanbod! Ik ga je berichtje even doorsturen naar de redacteur die contact heeft gehad met deze dames. Wellicht heeft zij de contactgegevens nog.
Marion
Ergens beland een moeder in de bijstand, welke reden dan ook.
Opnieuw beginnen vanuit de alleenstaande ouder functie en een huis en boekhouding verantwoord netjes en verantwoordelijk runnen.
Bijstand betekent” controle gesprekken, bankafschriften controles, casemanagers die lelijke vernederende woorden mogen uitspreken(een bijstandsmoeder weet welke vernederingen ze gebruiken.
Casemanagers die nep empathie gebruiken(helaas een feit) om de moeder op een juist moment onterecht, zonder enig bewijs als samenwonende fraudeur neer te zetten en de uitkering gestopt word.
Er later op papier staat dat Mevr. ging samenwonen.
Sta je oprecht, eerlijk en fulltime solliciterend in de bijstand met kleine baantjes, dan zorgt de casemanager voor nog meer druk
Want wanneer word u uitbetaald? Anders word de uitkering niet uitbetaald als de loonuitbetaling net niet op tijd bij de casemanager binnen is.
Hoe moeilijk de bijstand is? Zo dus, omdat de bijstand dubbele druk uutoefent dmv controle , vernederen, pushen, gedwongen mee moeten aan zinloze reintegraties waarbij baangarantie word belooft en toch weer niet kan doorgaan omdat het potje van hun dan leeg is. Etc. Etc.
Dit hele systeem zet de gezond denkende verantwoordelijke moeders vast in het systeem
Letterlijk en figuurlijk word bij werk, direct gekort, kostendelernorm betekent 30% gekort op de uitkering. Verdient de kostendeler heel weinig. Dan nog gaat de kostendelernorm door! Onder 1 dak wonen met eigen jong volwassenen word afgestraft, blijkbaar net als willen werken en gekort moeten worden!
En als je onterecht weggezet bent omdat je een fraudeur bent met een stopgezette uitkering en huis en alles bent verloren daardoor, dan kan en mag de gemeente zich ervan af maken met sorry, letterlijk. Wat maakt bijstand moeilijk? Geschreven door een moeder van wie het opbouwende , vechtende leven om uit de bijstand te komen dmv werk en solliciteren, totaal op de kop werd gezet, onterecht, door de casemanager gemeente. Staat er ook schadevergoeding voor een fout van een casemanager? Voor het op de kop zetten van een leven en onterecht beschuldigd zijn en alles verliest. Bestaan er wel eerlijke gemeente casemanagers? Dit gebeurt er achter de gordijnen vd bijstand.
Disrespect naar moeders die het in armoede alleen alle ballen verantwoord hoog houden.
Met 1 doel! Een goed leven voor hun kinderen!