Een anonieme klaagmuur, omdat iedereen wel eens zijn hart wil luchten
Een anonieme klaagmuur. Of je nou zwanger bent, net bent bevallen, een peuter, schoolkind of puber hebt rondlopen, soms is het moederschap of vaderschap net niet wat je ervan had verwacht. Zwangerschapskwaaltjes zijn soms heftiger dan alleen maar ‘vervelend’, babygehuil kan soms door merg en been gaan als het – voor je gevoel – al uren duurt, een dwarse peuter plak je soms het liefst achter het behang bij de honderdste ‘nee’ van die dag en pubers plak je soms het liefste achter het behang.
Hoofd in de wolken
Volgens iedereen hoor je met je hoofd in de wolken te lopen maar je merkt dat dit niet altijd mogelijk is. Natuurlijk houd je zielsveel van je kindje of die baby in je buik, maar soms een ietsiepietsie minder.
Brok ellende in je lijf
Zit je met een brok ellende in je lijf of hoofd, of wordt je keel letterlijk dichtgeknepen door ingehouden verdriet, woede of frustratie: lucht dan anoniem je hart op onze klaagmuur. Of lees de reacties die andere moeders en vaders hier al hebben achter gelaten. Die soms precies tegen dezelfde emoties of onmacht aan lopen als jij. En wat een verademing is het, te lezen dat je niet de enige bent! Dat lucht nog eens op!
Even anoniem je hart kunnen luchten, zegt niets of je wel of niet genoeg van je kindje houdt. Een moment van stoom afblazen lucht op, de herkenbare klaagzangen van anderen bieden troost. Even klagen maakt je géén slechte vader of moeder. Je zal zien, dat je niet de enige bent. De klaagmuur biedt jou de gelegenheid om je gedachten te verwoorden en je gevoelens te uiten, zodat dingen niet zwaarder gaan wegen wanneer je er mee doorloopt. En eenmaal je gal gespuwd, kun je het leven weer met een glimlach aan!
Spelregels
Je mag over alles en iedereen klagen maar houd het beschaafd. Grof taalgebruik, discriminerende en/of seksueel getinte teksten zullen door ons niet worden geplaatst. Je klaagzang en/of geheim dient echter te allen tijde een relatie te hebben met je zwangerschap(swens), baby, peuter, kleuter, schoolkind, puber of ouderschap in het algemeen, in de ruimste zin van het woord.
1042 berichten.
nu ons kind 10 maanden is stopt het gejengel en gehuil de hele dag nog niet gek gek gek wordt ik ervan... iedere dag weer ik zie het niet meer zitten..
aaaaaaaarrrrrrgggggg, onze zoon is 6 maanden en jengel, jengel, jengel. kan de vlag uithangen als hij om 19.00 uur naar bed gaat. doodmoe wordt ik ervan, ik werk nie meer en verveel me echt dood het is elke dag het zelfde. maar super site dit kweet nu dat ik nie de enigste ben. X
Even klagen: las er ook al één: vaderssssss, goh makkelijk om te roepen 'Ik wil kind(eren)' meervoud, zonder zich te realiseren waar ze in 's hemelsnaam aan beginnen nu ons kindje zo gewenst vooral door pappa er eenmaal is sta ik er grotendeels weer alleen voor: huishouden, de laatste fles, de poepluiers, alle wassen, spenen uitkoken, boodschappen doen, kinderopvang regelen plus een bijna fulltime baan. Kom je bekaf thuis van een dag werken en anderhalf uur file kind opgehaald uit dagverblijf, sjouwend met drie tassen en je baby in de buikdragen twee lange trappen op... snel gauw de fles geven.. om half acht kan je nog gaan koken, snel was draaien... Meneer komt thuis..potje staat klaar, kind slaapt inmiddels, Meneer is Moe. Ben diep diep diep teleurgesteld. Ook al beweert vader 'zijn best' te doen. Ja, slapen met baby (lekker makkelijk) doet'ie graag. Da's lekker makkelijk. Zijn er meer jonge moeders teleurgesteld in de participatie van hun partner?
Je word doodgegooid over bemoeizuchtige opdringerege alles beter wetende schoonmoeders, alleen degene die dat schrijven worden het later ook !!!
Je word doodgegooid over bemoeizuchtige opdringerege alles beter wetende schoonmoeders, alleen degene die dat schrijven worden het later ook !!!
iedereen bemoeit zich met de opvoeding van mijn baby, maar ikzelf weet het toch het beste!
Ons kleinkind is nu 20 dagen oud, maar we mogen het niet zien. We hebben toevallig van iemand gehoord dat het geboren was. Door gemene roddels zijn we niet meer welkom. we zijn er goed ziek van
Ik ben een trotse Oma van 46 jaar en heb 2 kleinzoons, van 3 jaar en 1 van 4 maanden. Die ik niet meer mag zien!!!De eerste heb ik geboren zien worden en nu al een jaar niet gezien.De tweede heb ik nooit gezien. Jeetje dit doet onwijs veel pijn en ik merk dat ik de laatste tijd om alles jank. Please help me ik stort in.
god ja.. waar zal ik beginnen???....
Mijn dochter heeft een kindje gekregen, maar ik ook, ze is pas 18 maar het lijkt alsof me dochter strijdt wie de mooiste en de beste is. Ik word er naar van. Laatst lag haar babyzusje op bed naast haar zoontje en ik kwam net aanlopen en zag dat mijn dochter, een stuk van de dekbed op het gezichtje van mijn baby (haar zusje) legde. Ik was ff geschokt en liep door en zei WAT DOE JE, toen haalde ze snel de deken weg en zei oh ik zag het niet. Ik begin behoorlijk te twijfelen of ik het nou echt goed zag. Ze houdt me ook nauwlettend in de gaten, maar nu heb ik het door en doe hetzelfde bij haar maar dan word ze geirriteerd en boos en zegt wat kijk je. Ik wil haar het huis uitgooien maar dat kan toch niet, waar moet ze naar toe. Ik weet ook niet hoelang ik deze maskerade vol kan houden. Ik voel me ook niet echt oma (ben pas begin 30). :S:S Ik voel me teleurgesteld wat leuk had moeten zijn begint op een nachtmerrie te lijken.
ik heb totaal geen medelijden met die opa's en oma's die hun kleinkinderen niet mogen zien, ze zullen het er wel naar gemaakt hebben.
Ik wil heel graag zwanger worden, maar ben bang het niet lukt...
Ik wil heel graag zwanger worden, maar ben bang het niet lukt...
Ik zit net te lezen in het Volkskrant magazine van 20 juni j.l. Dit met enige verbazing. Het huwelijk is niet meer voor de rest van je leven, ook partnerschap en kinderwens is aan corrosie onderhevig. Zelf inmiddels 42 jaar getrouwd, drie kinderen gekregen en opa van 5 kleinkinderen stel ik: het ging een beetje zonder al te veel nadenken. We zijn onbewuste ouders, we voelden tijdens onze verkeringstijd dat we ze wilden. Nu lees ik al enkele jaren over het getob! Met het maken van keuzes. Oh jah, ook over banen wordt getopt. Is dit kenmerkend voor de tijdgeest?
Nog een week en dan hoop ik toch echt van die dikke buik af te zijn. Ik word er gek van, kan geen kant op met dit lichaam!
ik zit nu al vanaf het begin van mijn zwangerschap met 1 gedachte. Ik ben nu 37 weken zwanger en heb een zoontje van 2. En ik maak mij zorgen dat ik niet zoveel van de baby ga houden als van mijn zoontje. Ook denk ik dat ik mijn zoontje tekort zou doen zodra de baby er is. Zijn er meer vrouwen met zulke gedachtes tijdens de zwangerschap? ik vraag mij af of ik dan wel een goede moeder ben.
's Avonds ben ik gewoon bang, maar of dat door mijn gedachtes komt of dat de baby elk moment kan komen,weet ik niet.
Please help.
Hallo, ik ben nu 7 weken zwanger en ik voel zoveel! Sinds vandaag ook rugpijn dan weer onder aan me buik aan de zijkant. Ik heb 3 maanden geleden een miskraam gehad vandaar ik zo bang ben. Heeft iemand deze sympthomen ook?
Goedemorgen allemaal.. Ik heb eeen giga probleem denk ik zelf.. Ik moest 28 maart Ongesteld worden maar dat werd ik dus niet. Ik heb gelijk een test gekocht..en die was negatief.zo nog 10x. Maar geloofde het niet..omdat ik er zoooo raar idee bij heb alllemaal. dus heb bij echolooks een echo laten maken..ze dacht te zien dat er niks zat maar ze wist het ook niet 100%zeker. moet over 2 weken nog x terug.(eigenkosten) De reden voordat iedereen misschien zegt...je bent niet zwanger klaar. Ten 1e het was niet gepland.. ten 2e ik ben zo controlefreak nu met de reden dat toen mijn moeder zwanger was van mij en mijn broer..ze tig testen gedaan heeft en zelfs een echo!! die negatief uitbracht maar na 8 weken jahoor..toen was ze al een tijdje zwanger.. Vandaar mijn angst!!
Och meid.. geniet met volle teugen van je toekomstige kindje en ja zorgen zijn er en die zul je altijd houden maar kijk naar de mooie momenten in het leven en de kleine dingen. Vroeger woonde ze met 12 pers. In een klein huis... wij zijn het te luxe gewend.. Geniet Geniet Geniet
Ik ben een moeder van 3 dochters en momenteel hoogzwanger en zeer depressief. Heb weinig tot geen sociale contacten mede hierdoor weinig wat leuks doe, mede hierdoor zit ik genoodzaakt in weekenden thuis met 3 jonge kinderen. Die met name door verveling vaak met elkaar in de knoop zitten, het volgend probleem in een te kleine huis dus je zit ook nog eens op elkaars lip. Man ligt ook heel de dag in bed,; waarschijnlijk ook lichte vorm van depressie, die ziet een volgende baby ook als een zorg erbij met name nog omdat het weer een meisje is. Ik ben niet goed met de anticonceptie geweest en daarom direct weer zwanger geraakt. Jongste kind is 1 jaar. Oudste kind is 5 jaar. Wat heb ik me kinderen aangedaan, mezelf en me partner. Ooit zo verliefd op elkaar, nu is het 1 en al zorgen en vooral een zwarte wolk. Ik ben op, ik zie niets meer positief, als ik naar de oudste kijk denk ik arme meid van eens een verwend meisje is ze nu niet meer zo speciaal meer heeft nu ook meer verantwoordelijkheden mee door op haar jongere zusjes te passen. Is mijn leven nog te redden? Stel ik me aan? Zo ja, ik zit nu in een vicieuze cirkel zie geen andere mogelijkheden meer. Help me hieruit voor niemand is dit gezond. Niemand van me familieleden is op de hoogte. Heb het gevoel dat ik anderen belast met mijn zorgen, en kan dit altijddurende je gebruikt worden.
Na drie jaar ziekenhuizen in en uit ... eindelijk zwanger.... iedereen dol blij en ik....ik weet het ff niet meer zo goed. kan het blije gevoel niet vinden. Gewend geraakt aan het leven zonder kinderen, alles kon en nu kan er bijna niks meer... geen feestjes meer geen spontane dingen niks niks niks en iedereen is blij dat we eindelijk "netjes" gaan leven en "jullie leven gaat nu zo veranderen eindelijk" Hou je muil
Wat moet ik nu doen?? Mijn vriend wil absoluut geen kinderen en ik......,, ik wil absoluut wel kinderen!!!
Weet het gewoon niet meer, opgeven mijn kinderwens? Mijn vriend wil absoluut geen kinderen, en ik absoluut wel!!
Ik vind er niks an, dat hele zwanger zijn. Tel de dagen af en ga vroeg naar bed zodat de dag snel voorbij is. Mag niet roken, geen medicijnen, geen fatsoenlijke mayo, nauwelijks eten wat ik lekker vind ( ik hou van rauwe ham, filet american, rosbief etc en mijn biefstuk mag zo rood mogelijk. Ook mag ik niet teveel cafeinne: kortom alles wat het leven leuk maakt, mag nu ff niet
Moeder van een prachtig meisje. Hele week werk in mij de pleuris.. Zondag enige dag 'vrij'. Ik wil de deur uit! Ik wil niet binnen zitten. Manlief hangt de hele dag op de bank en ik irriteer mij er dood aan. Zo dat is eruit. Kak
Ik wordt gek!!!! Ik wil zo graag een kindje.. Iedereen om mij heen is in verwachting of heeft een baby.. Mijn vriend en ik zijn er nu samen uitgekomen dat we ervoor willen gaan..het enigste probleem is! GELD.
Ik en me vriend zijn bijna 4 maanden samen, van elkaar weten we dat we allebei heel graag een kindje willen, door de maanden heen zijn er veel zwanger geworden , of bevallen, daardoor is onze Kinderwens nog groter geworden en kunnen we niet meer wachten, maar zowel mijn vader als coach als me broer zeggen dat we moeten wachten tot we op ons zelf wonen, maar zolang kunnen we allebei niet wachten we willen ze heel graag, ik word er helemaal gek van, ons wens is echt 100% 1000% als het moet, zo graag willen we het. en kan ook echt niet wachten tot ik in verwachting ben.
Zoo zat! Ik ben moe, mn lijf is op! 39 wkn zwanger morgen van onze tweede. Ik ben ontzettend blij dat we een kindje mogen krijgen en dat alles met de baby tot nu toe goed gaat! Hoor ook zo veel ellende om me heen mbt zwangerschap dat ik zelf niet durf te klagen om mijn lichamelijke ongemakken.. Maar t is toch fijn t er even uit te gooien! Ik word al vanaf week 28 ofso elke nacht rond 4u wakker en kon langs tijd vervolgens niet meer slapen. Ik was helemaak op! De laatste tijd lukt het me weer in slaap te vallen gelukkig. M'n hb staat ook op 5.3 waardoor ik nog vermoeider ben.. Mn dochtertje naar school brengen (op 5min afstand lopen) en ik ben gebroken. Mijn schoonmoeder is een erg lief mens maar heeft hele andere levensstijl dan ik. Helaas probeert ze die van haar te veel (met goede bedoelingen) door te drukken. Zo irritant! "We moeten dingen eigenlijk zo doen, ik moet eigenlijk dit eten, doe je dat wel? Wat je zou moeten doen is.. Ja jullie moeten eigenlijk dit schema aanhouden. Het volgende moet je doen als de baby er is." Soms zou ik t liefste even schreeuwen: Ik MOET niks!! Bemoei je er niet mee dot is ons huis en onze manier van leven!! Zo dat is eruit
Zoooooooo herkenbaar!!! Om nog meer moe van te worden... zucht...
Ik ben 30 weken zwanger heel blij. Maar in realiteit is het anders ik voel me depressieF. Ik ben veel ziek geweest, ik ween bijna dagelijks. Mijn man klaagt dat ik niet rondkrijg, ik kan men huis niet opruimen ik slaap dagen. Ik werk kom thuis en alle taken blijven daarnaast heb ik een moeilijke peuTer. Ik ben het moe, heel moe
