Hoe maak je een driftig kind weer aan het lachen?

Hoe maak je een driftig kind weer aan het lachen?

Welke ouder heeft nooit eens te maken met een driftig kind? Een kind wat boos en opstandig overal NEE opzegt of de hele supermarkt bij elkaar gilt. Hoe ga je daar nu het beste mee om? En hoe krijg je je kleine man of vrouw weer aan het lachen?

Lachen is gezond…?

Humor kan je redden, zelfs in de meest idiote situatie. Nu lees je vast wel eens vaker dat je naast je kind op de grond van de supermarkt moet gaan liggen krijsen… Waar dat vandaan komt weet ik ook niet, maar ik heb genoeg driftige kinderen meegemaakt in de supermarkt. Maar nog nooit gezien dat er ook werkelijk een papa of mama naast gaat liggen gillen. Jij wel? Maar komisch is het wel. In ieder geval voor de rest van het winkelend publiek… En ach, op een ander moment thuis kan je het misschien ook best wel eens uitproberen. Als je kind zich vol overgave nijdig ergens op laat neerploffen en jij net zo hard mee gaat doen. Moet je kind er echt om gaan lachen, dan zit je goed. In de overige gevallen lijkt het me niet zo’n slim geval. Want je zegt dus eigenlijk ook dat het oké is om zo driftig te reageren. Jij doet het immers ook! En goed beschouwd maak je je kind belachelijk. Dat kan toch zeker ook de bedoeling niet zijn. Maar hoe doe je het dan wel?

Afleiden

Je wilt je kind niet zijn zin geven. Logisch, want dan weet het voor de volgende keer ook dat het gewoon zijn zin krijgt als hij door blijft gillen. Wat je kunt proberen is om je kind van het probleem af te leiden. Zet stiekem muziek op wat hij leuk vindt. Of ga zelf iets vol interesse staan doen zodat je kindje nieuwsgierig wordt wat je dan aan het doen bent. Uiteraard iets wat je lekker gezellig samen kunt doen.

lijn groen oudersenzo
Hoe maak je een driftig kind weer aan het lachen?

Negeren maar?

Een boze bui negeren is op zich het beste. Zo krijgt het geen positieve én geen negatieve aandacht. Met andere woorden: boos worden loont niet. Dus zal je kind beseffen dat het geen nut heeft. Wat niet wegneemt dat boos worden uit frustratie nog altijd gewoon voorkomt. Maar dat is weer een heel ander verhaal. Is je kind driftig omdat het allemaal niet lukt? Dan wordt het verhaal uiteraard heel anders. Dan heeft hij of zij je juist even nodig. In dat geval zou ik zeggen: knuffel gewoon maar even en ga dan gezellig samen iets doen wat je kind juist goed kan. Dat sterkt hem weer in zijn zelfvertrouwen en is ‘het falen’ al snel weer vergeten.

Waarom reageert je kind driftig?

Als je kind driftig is, vraag je dan eerst eens af waarom hij zo zal reageren. Is hij moe en is dus eigenlijk alles gewoon niet goed? Zorg dat hij langer kan slapen. Heeft hij echt moeite met wat je van hem verwacht? In dat geval: vraag je dan niet iets wat boven zijn kunnen ligt? Als je voor jezelf duidelijk hebt wat er is, kan je ook al verzinnen hoe je het de volgende keer kunt voorkomen. Want voorkomen is altijd nog fijner dan het weer op moeten lossen. Zorg dat je kind voldoende tot rust komt. Probeer hem niet te veel te frustreren door dingen te laten doen die nog te moeilijk zijn en heb geduld. Wil je peuter zelf te veel en wordt hij daarom vaak driftig? Wees je ervan bewust dat dit bij zijn ontwikkeling hoort en dat jij zijn veilige haven daarin bent. Hij doet dit niet om jou te pesten. Probeer dus rustig te blijven en laat hem te allen tijde voelen dat je om hem geeft! Dat jij er altijd voor hem bent.

Lach hem nooit uit

Een driftbui wil doorgaans zeggen dat er iets aan de hand is met je kind. Om de één of andere reden zit hij niet lekker in zijn vel. Zoals gezegd kunnen daar meerdere redenen voor zijn. De meeste driftbuien komen voor als een kind iets niet voor elkaar krijgt en al helemaal als hij of zij dit dan ook nog eens niet goed kan verwoorden. Wat kan je dan anders doen als je je machteloos voelt, dan schreeuwen en boos worden? Jouw kind heeft je dus eigenlijk gewoon nodig. Is het om zijn zin door te drijven? Natuurlijk hoef je dat niet goed te vinden. Leg 1 keer duidelijk uit waarom iets niet kan en probeer het daarna zo goed mogelijk te negeren en rustig te blijven. Wat je in ieder geval nooit moet doen is zelf gaan schreeuwen en boos worden. Maar lach hem ook niet uit! Ook niet als het toch wel heel komisch wordt zoals hij zich gedraagt.

Logisch nadenken komt later

Als jij een keer boos bent, kan jij dan heel logisch nadenken? Iemand zegt iets vervelends tegen je en iets in je ontploft. Hoe vaak denk je dan later niet dat je het anders had moeten doen? Niet vreemd, want als je midden in een emotie zit is rationeel denken praktisch onmogelijk. Je kindje op zo’n moment dus laten nadenken over zijn gedrag is eigenlijk een vreemde optie.

Beter kan je je kind even laten uitrazen en daarna met elkaar in gesprek gaan. Leg hem dan uit hoe hij zich de volgende keer beter kan gedragen of vraag eens aan hem zelf hoe hij denkt dat zou moeten. En bedenk ook dat boosheid er ook gewoon mag zijn. Het is een emotie die we allemaal hebben en gewoon bij het leven hoort. Het gaat om de manier waarop je er mee omgaat wat het wel of niet goed maakt. Keur zijn boosheid dan ook niet af, maar overleg vervolgens hoe je daar dan het beste mee omgaat. En eindig je praatsessie met een lieve knuffel zodat je kind weet dat jij er hoe dan ook voor hem bent!

liefs Wil

Meer informatie

Hoe overleef je de driftbuien van je peuter?
Peuterpuberteit: Een survivalgids voor de weerbarstigheid van je kleine draak
Hoe corrigeer je een brutale peuter?
Driftbuien bij peuters. Hoe ga je hiermee om?
Time-out op de gang. Werkt dat wel?
Hoe overleef je de peuterpuberteit?
Kinderen hebben grenzen nodig
De zin en onzin van straffen
De Nee-fase tijdens de peuterpuberteit: nee, Nee, NEE!

Bronvermelding

Tekst: Wil Cats
Stockfoto: 123rf.com

BabyBaby

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *