Hoe overleef je de peuterpuberteit?

O heerlijk, de peuterpuberteit… Je peuter verandert opeens in een opstandige puber. Hij ligt als een dolle op de vloer van de supermarkt te krijsen omdat hij zijn zin niet krijgt en madammeke eist gillend een knuffeltje bij de speelgoedwinkel. Met een knalrood hoofd probeer je je kind te kalmeren. O jee, niemand die kijkt, toch…Nee, toch? Schaam! Niet doen! Ook deze tijd hoort erbij en is dus niets om je zorgen over te maken. Maar waarom, in vredesnaam, stelt je kind zich zo aan? Wat houdt de peuterpuberteit in en hoe overleef je hem?

Peuterpuberteit: even invoelen

Laten we eerst eens beginnen vanuit de beleving van je wurm. Je zal maar iets willen of er is iets aan de hand en al die grote mensen om je heen willen je maar niet snappen! Uitleggen wat er aan de hand is, is nog zo moeilijk en voor een peuter in veel gevallen nog een brug te ver. Of misschien nog wel meer de reden: je wil zelf zo graag iets kunnen, maar je blijkt het nog niet voor elkaar te krijgen. Frustratie alom dus.

Bedenk eens dat je zelf graag iets wil doen of dat je iets juist niet wil, maar niemand luistert naar je! Of ze tetteren maar door en horen helemaal niet wat je nu echt zegt of je krijgt niet eens de kans om iets te zeggen. Hoe zou jij je voelen? Precies! Behoorlijk gefrustreerd. En dan heb jij de middelen om er verstandig mee om te gaan. Jij bent niet afhankelijk van die mensen, jij kan praten en uitleggen, jij hebt de mogelijkheden om weg te gaan enz. Maar je kindje zit gevangen in een onmogelijke situatie. Dingen lukken niet en hij kan er niks aan doen. Dus ach: dat gillen en krijsen is niks anders dan je frustratie laten horen… Wat moet je anders? En om het allemaal nog erger te maken: peuters lijden ook aan stemmingswisselingen. En als moeders onder elkaar: is dat niet iets is dat wij, vrouwen, toch moeten kunnen begrijpen?

Waarom krijgt een peuter dus een driftbui?

Je kindje wil steeds meer zelf doen en steeds meer beseft hij ook dat hij zelf over dingen kan beslissen. Maar ja, een peuter is natuurlijk nog veel te jong om zelf beslissingen te nemen! En voilà: we hebben een botsing. Tel daar de frustraties bij op van te moeilijke dingen willen doen en je nog niet goed kunnen uiten en je hebt zo een driftbui te pakken. Zo mag het duidelijk zijn waarom er een vergelijking wordt gemaakt met pubers, want draait het daar ook niet om de zelfstandigheid die het kind wil en de ‘wijze adviezen’ van de ouders, die botsen?

Wat kan een peuter allemaal doen?

In een driftbui kan een kind meerdere uitingen hebben van woede. Hierbij kan je denken aan gillen, schreeuwen, huilen of zelfs grommen. Maar ook andere uitingen als gooien met spullen, slaan, schoppen of zelfs bijten kan voorkomen. Weghollen, stampen: het kan allemaal. Daarnaast zijn er kinderen die zelfs hun adem inhouden! Laatstgenoemde kan wel een reden zijn om hier goed mee om te leren gaan! Vraag advies bij je arts of op het consultatiebureau als je zelf niet meer weet hoe je het aan moet pakken.

Hoe verloopt een driftbui?

Vaak zijn driftbuien heftig, maar kort. Maar uiteraard kan het voorkomen dat een driftbui opeens langer duurt. Ook hangt het af van het temperamentje van de peuter. Zorg ervoor dat je toch niet uiteindelijk zwicht. Dat hebben ze snel door en voor je het weet duurt iedere driftbui heel lang, want dan krijgen ze toch hun zin wel!!!

Is het jouw schuld?

We hebben vaak de neiging om ouders de schuld tee geven als kinderen zich niet gedragen. Natuurlijk is dat veel te kort door de bocht. Dat je peuter driftbuien heeft, is eigenlijk heel normaal en niet meteen iets om je zorgen over te maken. Waar jij wel iets aan kan doen is hoe je ermee omgaat. Natuurlijk moet je je kindje niet snel zijn zin geven, als het begint te krijsen. Je kunt nu beter even door de zure appel heen bijten, want anders zal je kindje leren dat krijsen effectief is en dé manier om je zin te krijgen! Kijk, dát willen we natuurlijk niet hebben.

Is een driftbui te voorkomen?

Nee, kortweg gezegd dan. Want natuurlijk zijn er wel factoren die een driftbui extra uitlokken. Vermoeidheid is er zo één of je kind een opdracht/spelletje geven wat gewoon nog te moeilijk uitvoerbaar is. Ook kan het moeten opboksen tegen grotere kinderen een trigger zijn. Je kan hem een beetje tegemoet komen door hem zelf dingetjes te laten beslissen, wat hij heel goed wel zelf kan doen. Zo voelt hij zich gehoord en/of begrepen en zal zijn zelfvertrouwen groeien. Tegelijkertijd kan jij de dingen die bij die situatie nu eenmaal zo moeten dan wel gewoon uitvoeren. Dus wil hij echt geen jas aan, maar is het koud? Geef hem de keus uit meerdere jassen, of een jas en een dik vest, bijvoorbeeld. Zo krijgt hij niet zijn zin, maar voelt hij zich wel gehoord.

Hoe ga je om met een driftbui?

Afleiden is misschien wel het grootste tovermiddel. Daarnaast is het dus goed voor je kindje om hem zelf dingen te laten doen/beslissen en wees ook duidelijk in de regels. Als je kindje de regels weet, zal hij ook veel minder erom gaan zeuren. Daarnaast biedt het hem juist een veilig gevoel, omdat hij begrijpt wat er gaat komen of van hem verwacht wordt. Word niet boos, daarmee escaleert de boel alleen maar. En je geeft daar eigenlijk mee aan dat schreeuwen en boos doen dus gewoon is.

Blijf wel consequent en geef, zoals gezegd, niet toe. Ook niet na een kwartier, bijvoorbeeld. O ja, nog zo’n valkuil: moet je stiekem lachen om zijn bui of om wat hij wil? Laat het niet zien!!! Jouw kindje is een ster in het lezen van lichaamstaal. Nee zeggen en ja laten zien, heel verwarrend en het biedt perspectief om nog even door te jammeren… Laat wel zien dat je je kindje snapt en straf hem dus ook niet! Want ook al is deze aandacht negatief, het ís een vorm van aandacht en dat zou zomaar (onbewust) het doel kunnen worden van een driftbui: hoe dan ook aandacht krijgen!

Meer informatie

Peuterpuberteit: Een survivalgids voor de weerbarstigheid van je kleine draak
Hoe corrigeer je een brutale peuter?
De Nee-fase tijdens de peuterpuberteit: nee, Nee, NEE!
Frustrerend als je kind niet wil luisteren
Driftbuien bij peuters. Hoe ga je hiermee om?
Dwarse peuter? Tips om met hem om te gaan!
Geestelijke ontwikkeling van je peuter
De snelle ontwikkelingsfase van peuters

Bronvermelding

Tekst: Wil Cats
Stockfoto: 123rf.com