Lege flessen ophalen voor de Vastenactie op school

Lege flessen ophalen voor de vastenactie op school

Er is vastenactie op school. De kinderen moeten lege flessen ophalen voor school. Eigenlijk wil ik niet dat mijn kinderen aan dat soort acties meedoen. Ik wil niet dat ze lopen te leuren langs deuren voor geld of zoiets.

Op mijn deur prijkt een grote “NEE” sticker bij de deurbel. Goede doelen zoek ik liever zelf op, producten die aan de deur geslijt moeten worden, heb ik bij voorbaat geen vertrouwen in. Daarnaast vind ik het vervelend om steeds de deur open te moeten doen voor onzin en heb je tegenwoordig steeds meer oplichters en vinden er zelfs woningovervallen plaats.

Eigenlijk is het dan ook niet meer dan logisch dat ik mijn kind ook niet langs de deuren wil sturen. Daarnaast weet je nooit bij wie ze aanbellen en dat vind ik ook al geen fijn idee.

Stunt

Een jaar of twee geleden had de jongste alweer een stunt bedacht. Ze ging schelpjes verkopen voor 10 cent. Vrolijk vertelde ze dat ze al Eu 0,50 opgehaald had. Het ging een beetje langs me heen. Schelpjes verkopen voor 10 cent? Wie koopt dat nu? Ze was druk in haar spel in de speeltuin toen ze het vertelde, dus ik dacht even dat ze het bij andere kindjes vandaan haalde, maar vreemd vond ik het wel. Waarom zouden kinderen 10 cent betalen voor een schelpje?

Aap uit de mouw

Even later kwam de aap uit de mouw. Madam kwam trots thuis met de mededeling dat ze al meer dan Eu 7,- verdiend had met haar schelpenhandel.
Dat dit bedrag niet bij andere kindjes vandaan kon komen, werd mij toen wel duidelijk en dus vroeg ik door.
“Waar haal je dat vandaan dan?” vroeg ik.
“Gewoon bij mensen thuis.” zei ze
Ze ging dus de deuren langs met die schelpjes! “Maar, waarom kopen die mensen dan die schelpjes van jou?” vroeg ik me af. “Nou ik zeg dat het bijna Moederdag is en dat ik geen geld heb om een cadeautje voor jou te kopen” zei ze.

lijn groen oudersenzo
Lege flessen ophalen voor de vastenactie op school

Lief en tergend

Ja het is echt waar, dat deed ze dus. Het was lief en tergend tegelijk. De kinderen krijgen elk jaar immers 5 euro van mij om een moederdagcadeau te kopen. Dan neem ik ze mee naar de winkel en wacht ik buiten tot ze cadeautjes voor me uitgezocht hebben. Dat vinden ze geweldig om te doen.
“5 Euro is niet genoeg voor wat ik voor jou wil kopen hoor!” zei ze met een ondeugende toet.
Ze wilde nog veel meer geld op gaan halen, maar ik heb daar een streep onder getrokken. Ik vind het trouwens wel heel lief van alle buurtbewoners die hebben bijgedragen aan mijn moederdagcadeau! Bij deze nog bedankt! Ik heb een mooie ring gekregen die ik nog altijd draag.
“Normaal kost die ring maar liefst 50 euro hè mam? Maar nu was hij in de aanbieding voor Moederdag.” Ik laat haar maar in die waan, aanbiedingen werken nu eenmaal zo. Het gaat erom dat ik een hele mooie ring heb gehad van mijn dochter, ook al is ze zo ondeugend.

Niet langs de deuren

Ze weet dus dondersgoed dat ik niet wil dat ze langs de deuren gaat, want ik heb haar daar toen extra voor gewaarschuwd. Ze komt dan ook zomaar ineens thuis met een vuilniszak vol met lege flessen, na het buiten spelen.
“Wat heb je daar?” vraag ik
“Lege flessen, voor de vastenactie” zegt ze
“Je weet dat ik dat niet wil he?” zeg ik een beetje geïrriteerd dat ze toch weer stiekem langs de deuren is gegaan.
“Ja, maar het is verplicht, we móeten allemaal meedoen van de juf.” Zegt ze. Hmm dat ‘móeten’ daar valt wat voor te zeggen, maar ik weet dat de actie voor school is, dus ik houd mijn mond verder, ook al ben ik het er niet helemaal mee eens. Dat geleur langs de deuren vind ik toch echt een dingetje.
“Je gaat die flessen wel zelf inleveren!” zeg ik
“Ja is goed mam” zegt ze vrolijk en ze pakt haar fiets al om naar de winkels te gaan. Even later komt ze terug. Niet alle flessen konden ingeleverd worden bij de supermarkten in de buurt.
Ja, daar was ik al bang voor en de andere supermarkten zijn te ver weg voor haar. Dus ben ik alsnog de klos.

Check op internet

Ik besluit nog even op internet te kijken welke winkel die merken verkoopt en dan hoop ik dat de informatie klopt en besluit ik ze mee te nemen, als we er toch in de buurt zijn vanwege de zwemles.
De kinderen zijn aan het zwemmen als ik snel even langs de supermarkt in de buurt ga, die volgens Google deze merken flessen zou moeten verkopen.

Weelderige bontkraag

Met mijn net gelakte nagels, mijn nieuwe dikke winterjas met een mooie weelderige bontkraag erop, stap ik mét vuilniszak de supermarkt binnen. Ik heb gelijk al spijt dat ik niet even een andere tas gepakt heb, maar ja het is toch zo gebeurd, dacht ik. Onderzoekend kijken mensen me aan, wat ik toch met een vuilniszak in die supermarkt kom doen. Snel loop ik door naar de flessenautomaat, van de vijf flessen die ik bij me heb, pakt hij er precies ééntje! 0,25 Euro prijkt er op het bonnetje.

Met dat bonnetje met 0,25 euro erop en nog steeds de vuilniszak met daarin nog vier flessen, loop ik naar de kassa en sluit aan in de rij. Gelukkig laat iemand mij voor. Dan overhandig ik het bonnetje aan de kassière, welke 25 cent uit de kassalade haalt. Ze kijkt me meelijwekkend aan. Waar zou die mevrouw met die vuilniszak, die 25 cent nu toch zo hard voor nodig hebben?

Met vuilniszak

Mét vuilniszak loop ik weer naar buiten en besluit het bij een naastgelegen supermarkt nog eens te proberen. De onderzoekende blikken van de mensen neem ik maar weer voor lief. Helaas, deze supermarkt pakt niet 1 fles. Wel zie ik een grote pot zwart-wit salmiak staan, welke te verleidelijk is om aan voorbij te lopen. Ik ben gek op zoete salmiak, maar koop het bijna nooit, dat is een gebed zonder eind, maar zo’n grote pot zoet salmiak heb ik nog nooit gezien, die móet ik hebben. Dus ga ik maar weer in de rij staan, voor 1 pot zwart/wit salmiak, nog steeds mét vuilniszak. Stoïcijns kijk ik de kassière aan, die met de vraag “Is dit alles?”, nog net een vreemde blik op haar gezicht weet te verbijten. Of verbeeld ik het me?

Vertel het verhaal

Lachend loop ik de winkel uit en na het zwemmen vertel ik het verhaal aan de kinderen.
“Snap je nu waarom ik wat tegen die acties heb?” vraag ik aan Neline
“Ja mam” zegt ze
Uiteindelijk heb ik haar maar het geld voor die paar flessen gegeven, want vijf supermarkten verder liggen de lege flessen nog steeds in de kast. Misschien kan ik ze volgend jaar aan een kindje meegeven, die aan de deur komt voor één of andere lege flessen actie.

liefs martine

Extra informatie

Het leven van een bijstandsmoeder. Zo zwaar is het echt!
Met je gezin leven in armoede

Geschreven door

Tekst: Martine van der Reijden

lijn-groen-oudersenzo

BabyBaby

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *