Omgaan met een opa- of omawens zonder kleinkinderen

Je hebt een opa- of omawens, maar je wordt geen opa of oma: er wordt niet snel over gesproken maar natuurlijk kan dit moeilijk zijn. En dan niet omdat je kinderen geen kinderen kunnen krijgen, maar omdat ze dit zelf niet willen. Hoe ga je om met dit gegeven? Mag je hier verdriet om hebben of is dat egoïstisch? En vertel je dit wel of niet aan je kinderen?

Je wordt geen oma/opa: wat nu?

We lezen regelmatig over mensen die zo graag vader of moeder zouden worden, maar voor wie dat niet weggelegd is. Een ramp, en dat is nog minimaal uitgedrukt. Dat je als ouder ook verdriet kunt hebben omdat je geen kleinkinderen zult hebben, dat wordt veel minder uitgelicht. Toch is dat net zo goed een gevoel wat heel veel met je kan doen. Ook jij hebt een verwachting, een verlangen naar een kindje. Maar dit zal niet gebeuren en dus moet je je verwachtingen bijstellen. Dat dat moeilijk is, lijkt me logisch. Komt het omdat je zoon of dochter geen kinderen kán krijgen, dan zal je waarschijnlijk in de eerste plaats met dat verdriet bezig zijn. Maar wat doe je nu als je kinderen simpelweg geen vader of moeder willen worden? Hoe kan je er dan mee omgaan?

Hun keuze, niet de jouwe

De situatie is in dit geval heel anders en eigenlijk best complex. Jullie staan immers niet hetzelfde hierin. Voor jou betekent het dat een toekomstdroom in duigen valt. Terwijl zij juist voor de toekomst kiezen die ze zelf zo willen. En dat is hun goed recht. Nee, je hebt inderdaad het recht niet om dit voor hun voeten te gooien. Het is hun keuze en alleen zij bepalen of ze dit willen. Maar dat neemt niet weg dat jouw gevoel van verdriet echt is! Ontkennen heeft geen zin! Hoe ga je hier dan mee om?

lijn groen oudersenzo
Omgaan met een opa- of omawens zonder kleinkinderen

Geen verwijten maken

Voorkom dat je kinderen verwijten naar hun hoofd krijgen omdat jij geen opa of oma wordt. Door dit op hun schouders te leggen loop je de kans dat je ook je kinderen nog kwijt raakt of dat ze minder snel langs zullen komen. Probeer je eens in te beelden hoe jij je had gevoeld als jij geen kinderen had gewild en je (schoon)ouders hier steeds over zouden beginnen! Dat kan zeker helpen om sterk in je schoenen te staan en niet in verwijten maken te vervallen.

Eerlijk zijn

De volgende vraag is dan meteen: mag je er eerlijk over zijn? Lijkt mij van wel. Maar wel op een respectvolle manier. Je kinderen weten waarschijnlijk best dat jij graag een kleinkind had gehad. Hier glashard over liegen zullen ze vast aanvoelen en de sfeer kan dan juist ongemakkelijk worden. Eerlijk zijn en zeggen dat je het jammer vindt, met de toevoeging dat je uiteraard hun beslissing respecteert, is het eerlijkst. Blijf er naar hun toe dan verder niet in hangen en stel oprechte interesse in het leven wat ze leiden! Het is hun leven en ze zijn en blijven immers jouw kinderen.

Wat doe je met je gevoel?

Klagen over het geheel mag misschien fijn aanvoelen, maar ook dat kunnen de kinderen ter ore komen en voelt zeker niet goed. Het opkroppen is uiteraard weer de andere kant. Praat erover met je partner (ook als hij/zij er heel anders instaat mag jij best je gevoel delen) of met een vriend(in) die je vertrouwt en waarvan je weet dat die niet alles aan de grote klok hangt. Zo kan jij je gevoel kwijt maar kwets je je kinderen niet.

Bonus-oma worden

Zou je toch wel graag iets met je oma-gevoelens (of opa natuurlijk) willen doen? Misschien is het dan een optie om een soort bonus-oma te worden. Er zijn mensen die zelf geen ouders meer hebben en die juist op zoek zijn naar grootouders voor hun kinderen. Zo help je elkaar ook nog eens! Je kunt hiervoor op internet terecht, waar meerdere sites hierin bemiddelen. Bij de ene site spreekt men over bonusfamilie terwijl anderen het bijvoorbeeld wensfamilie noemen. Een paar voorbeelden hiervan zijn:

Maar je kunt ook gewoon eens je oor te luister leggen tijdens verjaardagen of plaatselijke media in de gaten houden. Of maak zelf op meerdere manieren bekend dat je op zoek bent naar bonuskleinkinderen!

liefs Wil

Meer informatie

Op het schoolplein denken ze dat ik de moeder ben
Het eerste kleinkind: de blije geboorte van oma en opa!
Hoe vertel je op een leuke manier het grote nieuws aan je (schoon)ouders?
Originele manieren om te zeggen: jullie worden opa en oma!
Ik houd mijn kinderen weg bij hun oma

Bronvermelding

Tekst: Wil Cats
Stockfoto: 123rf.com

lijn-groen-oudersenzo
BabyBaby

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *