Onverwachts geluk: Binnen 2 maanden van (ogenschijnlijk) niets naar bevalling!
“Mijn naam is Emma, een 28-jarige grafisch ontwerper uit Rotterdam. In mijn dagelijks leven ben ik altijd bezig met creativiteit en design, een passie die ik ook buiten mijn werk nastreef. Ik woon in een gezellige appartement en genoot volop van het bruisende stadsleven toen ik te maken kreeg met een onverwachts geluk: ik bleek zeven maanden zwanger. Als single vrouw stond ik voor de uitdaging om me snel aan te passen aan deze nieuwe realiteit. Maar laat ik bij het begin beginnen.”
De wereld stond even stil
“Ik herinner me nog de dag dat ik het nieuws kreeg – het was alsof de wereld even stilstond. Al die tijd had ik geen idee dat er een klein wondertje in mij groeide. Pas in de zevende maand van mijn zwangerschap, toen ik me eindelijk liet checken vanwege onverklaarbare gewichtstoename, vertelde de dokter mij het grote nieuws.
Terugkijkend vraag ik me af hoe ik het kon missen. Maar mijn leven was hectisch; ik was druk met mijn werk en sociale leven. Bovendien waren mijn cycli altijd onregelmatig, dus het uitblijven daarvan wekte geen argwaan. En de eerste maanden waren er geen typische zwangerschapssymptomen zoals ochtendmisselijkheid.”
Omgaan met de realiteit
“De eerste reactie was complete shock. Hoe bereid je je voor op moederschap als je maar twee maanden hebt om alles te verwerken? Gelukkig had ik een geweldig ondersteunend netwerk. Mijn familie en vrienden waren er met praktische hulp en mentale steun. Ik las in vogelvlucht elk boek, elke blog die ik kon vinden over late zwangerschap en het moederschap.
Momenten van intens geluk en uitkijkend naar dit kleine wondertje, wisselde zich af met angst en onzekerheid. Er was zoveel te leren en te doen. Maar tegelijkertijd groeide er een onbeschrijfelijke liefde en verbondenheid met het kleine wezentje in mijn buik. Blijkbaar wilde zij heel graag bij mij geboren worden.”
Een babykamer in recordtijd
“Ik had vanaf het moment dat de dokter het grote nieuws had gebracht, slechts twee maanden om een babykamer klaar te maken. Een pittige uitdaging, vooral omdat mijn appartement niet echt ruim was. Maar met een beetje creativiteit, planning, en hulp, heb ik het voor elkaar gekregen.
Eerst moest ik ruimte creëren. Ik woonde in een bescheiden appartement met beperkte ruimte. De oplossing lag in het herinrichten en minimaliseren. Ik heb wat meubels verkocht en anderen verplaatst om een kleine, maar comfortabele plek voor de baby te maken.”
Weinig budget
“Ondanks mijn goede baan, had ik niet veel budget. Ik had immers nergens voor gespaard of rekening mee gehouden. In het voorjaar had ik nog genoten van een luxe vakantie. Ik kon dus geen dure spullen kopen of lange levertijden veroorloven. Dus wendde ik me tot tweedehands winkels, online marktplaatsen en kreeg veel items van vrienden en familie. Het was verrassend hoeveel mensen bereid waren om spullen te doneren of tegen een klein prijsje te verkopen.
Creativiteit was mijn grootste bondgenoot, en creatief ben ik gelukkig. Ik voelde me gelukkig goed, dus heb allerlei doe-het-zelf projecten gestart. Het schilderen van de kamer, het maken van wanddecoraties, en zelfs het ombouwen van een oude dressoir tot een commode. Het uiteindelijke resultaat van deze bliksemactie was prachtig. Zonder hulp van mijn familie en vrienden had ik dit echter nooit kunnen doen. Een week voor de bevalling was alles op orde.”
De geboorte
“De bevalling was intens, maar het moment dat ik Elise Joan voor het eerst zag, was magisch. Alle onzekerheid leek in het niets te vallen. Ze was zo mooi! Ik stroomde over van liefde. Nooit geweten dat ik zoveel van iemand kon houden.”
Hoe gaat het nu met ons?
“Elise Joan is inmiddels anderhalf jaar. Ik groei nog steeds in mijn rol als moeder en elke dag leer ik iets nieuws over mezelf en mijn dochter. Ze doet het hartstikke goed. En natuurlijk heb ik soms moeilijke momenten en kan de zorg van zo’n kleintje pittig zijn. Maar helemaal alleen sta ik er gelukkig niet voor. Ik krijg alle hulp van mijn familie en vrienden. En… ik heb nog niet zo lang geleden Max leren kennen. En ook al is het nog heel pril, het voelt goed en hij is super lief voor Elise Joan. Ik voel me echt een gezegend mens met dit onverwachts geluk!
Ik zeg alleen wel eerlijk, als mijn cyclus nogmaals een keer uitblijft, ren ik direct naar de drogist voor een zwangerschapstest. Want meer voorbereidingstijd is natuurlijk wel een stuk fijner.”
Meer informatie
Dit zijn de grootste zwangerschapsfabels
Zijn bakerpraatjes eigenlijk wel onschuldig?
Zwangerschapsfabeltjes – Ze weten het allemaal beter
Bakerpraatjes zwangerschap
Bronvermelding
Tekst: Marion Middendorp
Stockfoto: 123rf.com
