Er zijn scenario’s die je niet verzint…

Als klein meisje wist ik niet beter. Later als ik groot zou zijn, dan zou ik trouwen en kinderen krijgen. Het leek me volstrekt logisch dat het op die manier zou gaan gebeuren. Over andere scenario’s dacht ik gewoonweg niet na. Naarmate ik ouder werd, werd ik nieuwsgierig. Ik bedacht dat ‘mijn ware’ ook al ergens zou rondlopen. Maar wie was het? Ik wist in ieder geval heel zeker dat we heel gelukkig zouden worden. Zoiets als: ‘…en ze leefden nog lang en gelukkig.’

Witte prinsessenjurk

Maar soms loopt de werkelijkheid net een beetje anders. Op mijn 23e ben ik getrouwd. In zo’n witte prinsessenjurk, bruidstaart en een heerlijk feest. Drie maanden later lag ik in scheiding. Het liep net een beetje anders dan ik als klein meisje had gefantaseerd. Niks ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Maar okay, ik was nog jong, dus het kon nog alle kanten uit. En dat gebeurde ook.

Alle foute mannen pogingen die daarna volgden, zal ik jullie besparen. De man op het witte paard bleek voor mij wat lastig te vinden.

Vader van mijn kinderen

Een flink aantal jaar later kwam ik de vader van mijn kinderen tegen. Trouwen hoefde voor mij niet meer. Dat had ik immers al een keer gedaan. Maar er stond nog steeds een grote wens op mijn verlanglijstje: Moeder worden!
Door al die mislukte mannenpogingen was ik niet meer de jongste. Halverwege de 30. Gelukkig bleek ik super vruchtbaar, want nadat we van de gynaecoloog groen licht hadden gekregen, was ik de maand daarna al zwanger.
Natuurlijk droomde ik over dat kleine mannetje in mijn buik. Hoe zal hij zijn? Hoe zal zijn toekomst eruit zien? Er werden kleertjes gekocht, een naam bedacht, een kinderkamer ingericht. Hij was meer dan welkom, maar…

Slechts twee dagen…

Ook dit sprookje kende geen happy end. Mijn zoontje moest met spoed bij 28 weken worden gehaald. Hij had het zo naar zijn zin in mijn buik , dat hij van blijdschap een knoop in zijn navelstreng had gebuiteld. Dat was niet zo handig want daardoor kreeg hij niet voldoende voeding en zuurstof meer binnen. Hij heeft slechts twee dagen mogen leven. Vandaag is het precies vijftien jaar geleden dat hij werd geboren…

Pijn slijt… liefde niet.

Niet alleen kommer en kwel

Het leven is grillig maar bestaat gelukkig niet alleen uit kommer en kwel. Als ik nu de kamer rond kijk, zie ik op de bank een prachtige puber zitten met naast hem de man van mijn dromen. Sommige wensen zijn uiteindelijk toch nog uitgekomen. Ik denk dat het witte paard van mijn prins een tikkeltje kreupel was, waardoor het zo lang moest duren voor ik hem tegenkwam. Maar hopelijk leven we vanaf nu… lang en gelukkig.

Extra informatie

Hij was een perfect mini-mannetje

Bronvermelding

Tekst: Marion Middendorp