Site pictogram Oudersenzo

Speelgoed van het jaar – Even lekker spelen

Een paar dagen geleden werd ik gevraagd als jurylid voor de ‘Speelgoed van het jaar verkiezing’. Natuurlijk kende ik deze verkiezing, want ik had er al diverse keren op één van mijn sites over geschreven, maar ik had nog niet eerder een kijkje achter de schermen mogen nemen. Dus toen ik de vraag kreeg, veegde ik in één keer mijn agenda leeg en zei volmondig: ‘Ja, leuk! Ga ik doen!’

Spelen is belangrijk voor de ontwikkeling van een kind en bij goed spelen, hoort goed speelgoed. Speelgoed dat stevig genoeg is, voldoende uitdaging biedt, er aantrekkelijk uit ziet en ook nog eens tegen een betaalbare prijs. Over ‘aantrekkelijk’ kun je natuurlijk nog wel een boompje opzetten. Als ik namelijk terugdenk aan mijn eigen jeugd, was bijvoorbeeld een houten blokkenkar zeer in trek. Als klein hummeltje bouwde ik er torens mee. Toen ik iets ouder was, deed ik mijn cavia in het karretje en trok hem door het huis. Weer iets later gebruikte in de blokken in ‘mijn winkeltje’ als stellingen waar ik mijn miniproducten op kon uitstallen. Een paar jaar later bouwde ik van de blokken banken en tafels voor mijn barbiehuis.

De blokken zagen er niet meer uit, maar ze bleven desondanks aantrekkelijk. Jaren later, speelde mijn zoontje weer met diezelfde blokken. Hij bouwde er tunnels van voor zijn trein of barricades waar de trein dan tegenaan reed en daardoor ontspoorde. Er zit inmiddels bijna geen verf meer op de blokken en Rocco speelt er inmiddels ook niet meer mee, maar ik weet zeker dat die blokken nog steeds een plekje hebben in de kast bij mijn vader. Ze liggen daar gewoon geduldig op iemand te wachten, die er weer een goede bestemming voor heeft. Sommige dingen doe je nou eenmaal niet weg.

Speelgoed van vroeger

Als ik terugdenk aan het speelgoed van vroeger, zijn het niet eens de dure dingen die zijn blijven hangen. Waar ik met veel plezier aan terug denk zijn: mijn viewmaster (met schijfjes van Daktari, sneeuwwitje en Bambi), natuurlijk mijn barbies (daar kon je mij echt altijd blij mee maken) en ik had een kijker waardoor je allerlei mooie figuren kon maken als je eraan draaide. Volgens mij werkte het met kleine stukjes glas of plastic. Ik heb alleen geen idee meer hoe het heette. Ik weet wel dat ik het fascinerend vond om in die koker te kijken. Het liefste had ik hem vanbinnen bekeken om te zien hoe het werkte, maar mijn moeder had mij gewaarschuwd dat zij dit al eens had gedaan en dat dit een grote teleurstelling was geweest. Meer dan een handje gekleurd glas had ze er niet aan overgehouden. Ik ben absoluut aangeboren eigenwijs, maar naar die woorden heb ik toch goed geluisterd.

Jurering Speelgoed van het jaar

Gisteren was de jurering voor de verkiezing ‘Speelgoed van het jaar’. Het speelgoed wat ik gisteren door mijn handen heb laten gaan, lijkt niet op het speelgoed van vroeger. Het is veel meer high tech geworden. Een soort van Barbie was er nog wel, maar die reed op een automatisch paard dat kunstjes kon. Als ik terugdenk aan mijn barbies, waren het veelal ballerina’s en acrobaten. Ik spande dan wollendraden door mijn kamer heen, en hing ze daaraan. Ze konden niks zelf, ja hangen, maar de rest moest ik gewoon zelf doen. Maar ik genoot ervan.

Tijden veranderen en het speelgoed dus ook. Sommige leveranciers spelen goed in op de wensen van de jeugd en veranderingen in de markt. Spelen is leuk en moet ook leuk zijn. Maar wat ‘aantrekkelijk’ is, zal voor iedereen anders zijn.

Genoten!

Ik heb gisteren genoten van het jureren van al dat speelgoed. Het is immers altijd leuk om het kleine meisje of kleine jongetje weer even naar buiten te laten komen… Natuurlijk mag ik nog niks zeggen over de nominaties, maar zodra het embargo eraf is, zal ik jullie zeker verder informeren!

Ik ben trouwens wel heel erg benieuwd, aan welk speelgoed jullie met een warm gevoel aan terugdenken?

Tot gauw!

Extra informatie

De geschiedenis van de Teddybeer
Elektrisch vervoer voor kinderen: Zo leuk kan het zijn!
Speelgoed van het jaar verkiezing 2017: En de winnaars zijn…

Bronvermelding

Tekst: Marion Middendorp

Mobiele versie afsluiten