Dank je wel lieve Robin
Op 24 oktober 2010 werd onze lieve dochter Robin veel te vroeg geboren. We hadden vijf dagen voor de geboorte de 20 weken echo gehad en alles was perfect. Eindelijk durfde we volop te gaan genieten, het werd een meisje en ze was heel gezond. Ik heb altijd geweten dat mijn eerste kindje een meisje zou zijn en dat ik haar Robin zou noemen. Mijn vriend had de naam Robin ook in gedachte voor een meisje, dus dat was perfect.
Alles was perfect
Alles was perfect. De zwangerschap kwam eerder dan verwacht, ik was al vijf maanden gestopt met de pil, maar we hadden nooit verwacht dat ik zo snel zwanger zou raken. We gebruikte andere vormen van anticonceptie en waren nog niet eens officieel aan het proberen. Op het moment dat ik zwanger bleek te zijn koste het me wat tijd om er aan te wennen, maar na de prenatale screening durfde ik me te hechten en te genieten van ons kindje. We noemde haar Guppie omdat ze in maart geboren zou worden.
Ik was in shock
De avond waarop het misging verliep zo snel, ik was in shock, maar zo vol met adrenaline dat ik elke seconden kan herinneren. Ik kreeg een vreemde druk in mijn onderbuik die ik niet kon plaatsen. Ik dacht dat ik moest plassen, maar daardoor werd de druk niet minder, ik heb heen en weer gelopen omdat het mijn darmen konden zijn, maar de druk nam niet af. Integendeel het werd steeds heftiger en we besloten naar het ziekenhuis te gaan.
Ik had me net omgekleed en mijn vriend gaf me een knuffel om me moed in te geven, op dat moment brak mijn water. Vrijwel direct daarna begonnen de persweeën en heeft mijn vriend het ziekenhuis gebeld. We moesten met spoed die kant op. Ik kon nauwelijks meer lopen en de persweeën volgde elkaar snel op. In het ziekenhuis wilde ze dat ik op de onderzoekstafel klom om te kijken wat er aan de hand was. Ik wist al wat er aan de hand was want ik voelde haar hoofdje al zitten. Direct nadat ik op de tafel was geklommen werd Robin geboren. Haar hartje heeft nog bijna twee uur doorgeklopt, maar ze was nog te klein, 21 weken en niet levensvatbaar.
Onder narcose
Met Robin op mijn borst hebben ze anderhalf uur geprobeerd mijn placenta los te krijgen, maar doordat ik te veel bloed verloor is deze onder narcose verwijderd. Robin is bij mijn vriend gebleven en op het moment dat ze overleed heeft hij slaapliedjes voor haar gezongen. Uit alle onderzoeken is niets gekomen ze was helemaal gezond. Alles wijst op baarmoedermond insufficiëntie.
Ze is het mooiste wat mij is overkomen, ik hou met heel mijn ziel van haar en het doet verschrikkelijk veel pijn om afscheid van haar te nemen. Lieve Robin, dank je wel dat ik 4 en halve maand van je heb mogen genieten!
Meer informatie
Afscheid van een klein lief humpeltje
Mijn wereld klapte in
Afscheid van Laura
Afscheid van ons meisje Emmy-Lou
Het verdriet van Ineke, zij mocht haar dode baby niet zien
Afscheid & verlies – Themapagina
Het traumatische afscheid van Chantal
Hij was een perfect mini-mannetje
Afscheid van onze dochters
Onvoltooid verleden tijd
Bronvermelding
Tekst: Paula
Stockfoto: 123rf.com
